مادری که هزار سال عمر کرده بود!

احساس تکلیف‌ دیروزی ها، بوی شهادت می داد… کم حرف می زد... سه تا پسرش شهید شده بودند... ازش پرسیدم «چند سالته ،مادر جان؟» گفت : هزار سال…  خندیدم.
جواب داد : شوخی نمی کنم. اندازه هزار سال بهم سخت گذشته… صداش می لرزید... او هم ' احساس تکلیف '  کرده بود اما به نوعی دیگر…

اولین سپهبد تاریخ انقلاب به روایت مادرش

وقتي به خانه اش مي رفتم، موقع برگشت مرا تا پله هاي هواپيما همراهي مي کرد و سپس به محل کارش که در ميدان توپخانه بود، مي رفت. وقت اذان، سجاده را پهن مي کرد، کفش هايم را جفت مي کرد، رختخوابم را پهن و جمع مي کرد. يک وقتي در ماه مبارک رمضان زنگ زد که: "مادر! خانم من تنهاست و من براي مأموريت بايد به جبهه بروم. "گفتم: "روزه ام را چه کنم؟ " گفت: "کاري مي کنم جوري راه بيفتيد که باطل نشود. " يا يک موقعي خسته بود و لباس هايش مانده بود و من شستم. وقتي متوجه شد، گفت که ديگر اجازه ندهند من دست به سياه و سفيد بزنم و گرنه ناراحت مي شود. خاطراتي از شهيد علي صياد شيرازي / برگرفته از کتاب صياد به روايت مادرش

شادی روحش صلوات

نتیجۀ کاشت دانۀ شادی و محبت

به ۵۱ سوره مومنون

یَا أَیُّهَا الرُّسُلُ کُلُوا مِنَ الطَّیِّبَاتِ وَاعْمَلُوا صَالِحًا إِنِّی به ما تَعْمَلُونَ عَلِیمٌ
ای پیامبران از چیزهای پاکیزه بخورید و کار شایسته کنید که من به آنچه انجام می‌دهید دانایم

ما در جهانی زندگی می‌کنیم که به قول مولانا:

ذره ذره هر چه در ارض و سماست       جنس خود را همچو کاه و کهرباست
نوریان مر نوریان را طالبند      ناریان مر ناریان را جاذبند

در جهانی چنین منظم و حساس چگونه می‌توان مال یتیم و صغیر را تصرف کرد و اشک و آه انسان‌ها را برآورد و منتظر حوادث خوب و شیرین بود؟ بدیهی است کگان کارهای بد جاذبه دارند نسبت به همجنسان خود و اگر کسی دانهٔ غصه ای را کاشت باید بداند که خار و خس غم و غصه هم در دلش خواهد رویید. و اگر آدمی کار نیکو و دانهٔ محبت و شادی در جهان بکارد بی گمان درخت و گل و لاله و سنبل در دلش سبز خواهد شد چنانکه آن شیخ بی خانقاه، سعدی شیرازی فرمود:

یکی خار پای یتیمی بکند به خواب اندرش دید صدر خجند
که می‌رفت و در روضه‌ها می‌چمید کزین خار بر من چه گل‌ها دمید.

در این آیه خداوند رابطهٔ میان غذای پاک و کارهای نیکو را به عنوان یک اصل مسلم از قوانین عالم معرفی کرده است و اگرچه خطاب آن با رسولان است اما همه انسان‌ها را شامل می‌شود که نمی‌توان هر غذای ناپاکی را که از راه غارت اموال جامعه فراهم شده است خورد و کار خوب کرد. باشگاه خبرنگاران